انا مجنون العباس!

تو خیمه ها یکی بی تابه بی تابه بی تابه

تو گهواره یکی بی خوابه بی خوابه بی خوابه

تو علقمه یکی گریونه گریونه گریونه

مشکه عمو دیگه بی آبه بی آبه بی آبه

رباب میدونه چشم انتظاری چه بده چشم انتظاری چه بده

 امشب شبه عباسه!

همون که تو ادب رو دستش هنوز هیچکس نیومده؛ دلت میخواست الان کنار ضریحش نشسته بودی؟ دلت میخواست الان تو بین الحرمین بودی؟ آقا باب الحوائجه آقا اینقدر آبرو داره پیش خدا که بتونه پیش خدا پا در میونی کنه تا خدا یه لحظه نگاه به من و تو بکنه.

یاد پارسال همین موقع میافتم تنم یخ میکنه و یه بار دیگه میگم قربون عظمتت برم ابالفضل .

چه حکمتی بود تو این همه ادب؟ چه حکمتی بود تو این همه ایثار؟ چه حکمتی بود تو این همه رشادت؟

راسته که هرکی دلش بشکنه با دل شکسته از خدا چیزی بخواد خدا جوابشو میده؟ من امشب دلم شکسته از خدا یه چیز خواستم امیدوارم به حقه دستای بریده ی ابالفضل حاجتمو بده.

یادمون نره تو این شبها مریضهایی گوشه ی بیمارستان چشم انتظارن تا عباس جوابشونو بده پس براشون دعا کنیم زودتر بر گردن کنار خانوادشون نوکری  عباسو بکنن.

یاحق