خسته ام!

شخصی را به جهنم می بردند

در راه بر می گشت و به عقب خیره می شد 

ناگهان خدا فرمود :

او را به بهشت ببرید 

فرشتگان پرسیدند چرا ؟

پروردگار فرمود :

او چند بار به عقب نگاه کرد .....

او امید به بخشش داشت

حالا من رفتم از یه آدم مثه خودم معذرت خواهی کردم گفتم ببخشید منتشو کشیدم ولی اون رفت.یعنی فکر میکرد از خدا بالاتره؟ خدا که دیگه بالاتر از اون هیچ نیرویی وجود نداره! ازم پرسید واسه چی اومدی جلو خونمون در جواب گفتم واسه دل خودم. یعنی حتی نمیخواست منو ببینه. چیه که ما آدمها یه وقتایی خیلی خود خواه میشیم . من اگه اشتباهی هم کرده بودم رفتم تا واسه آخرین بار نگاهش کنم و از دلش دربیارم ولی اون... 

این خاطرات لعنتی دست از سرم بر نمیداره و این جمله که دیگه احساس میکنم همه شخصیتمو لگد مال کرده: تو ارزش هیچی نداری!!! 

با یه چرا به بزرگی کره زمین که با امروز ۶ روز میشه هی عذابم میده! 

دنبال مقصر نمیگردم چون میدونم خودم مقصر بودم . اما تو چرا؟ تو که فکر کردم واسه دوستات آخر مرام و معرفتی. البته بودی من دوستت حساب نشدم. 

یادت رفته همه لحظه های قشنگمونو؛ نادیده گرفتی علا قه منو و با ۱ بهانه رفتی :آخرش که چی!! 

میدونم الان با دوستات داری خوش میگذرونی یا شایدم با یه نفر مث من.حتما همون حرفایی که به من زدی به اونم میگی تا نکنه... 

دنیارو میبینی چقدر کوچیکه و بی ارزش؟ اون هفته مثه این موقع دلم داشت لک میزد عصر بشه بگم با هم بریم بیرون الان میدونم حق ندارم بیام ببینمت! 

مگه من چی کار کردم؟ چی گفتم که  گفتی پل پشت سرتو خراب کردی؟ یعنی من اینقدر بد بودم و تحملم میکردی؟!! 

چی به سر من میاد مهم نیست مهم اینه که تو بخندی حتی با غریبه ولی من میبینم و از دور میگم : گلم خوشبخت باشی 

هیچ کس اشکی برای ما نریخت .

هر که با ما بود از ما می گریخت

چند روزی هست حالم دیدنیست

حال من از این و آن پرسیدنیست

گاه بر روی زمین زل می زنم

گاه بر حافظ تفال می زنم

حافظ دیوانه فالم را گرف:

یک غزل آمد که حالم را گرفت:

ما زیاران چشم یاری داشتیم

خود غلط بود آنچه می پنداشتیم